woensdag 25 maart 2009

Underwater


Giant Manta @ Nigali / Me between the fish @ Jim's alley

Blenny peeking out of sponge

Blue ribbonteel ray @ Naviavia bay

Spanish mackerel @ Nigali

Naviavia resident: Hawksbill turtle nr. 1

Dwarf hawkfish @ Jim's alley

Shrimp in Anemone @ Naviavia

Chromodoris coi @ Naviavia

Chromodoris kuniei @ Naviavia

vrijdag 20 maart 2009

New Years celebrations in Somosomo; shooting a bamboo gun
bamboo guns in Somosomo
My old bure did not survive the January 2009 storms
Inside the bure I shared with Emma (after mine was blown down in the cyclone)
Check all the postcards I received. Thanks everybody!!
Outside the sleeping quarters
Sunset Naviavia beach
Buoy and our boat at Naviavia bay
Our kitchen, very spacious...
Dive tanks and dive deck
Compressor and generator shed

De afgelopen drie maanden op Gau waren weer erg bijzonder. Dit maal was de bezetting vier staff members en vier (de vierde arriveerde na vijf weken) vrijwilligers.

Na het koude Nieuw Zeeland keek ik er erg naar uit om weer terug te gaan naar mijn hutje op het strand. Helaas werden we onthaald met hevige wind en heel veel regen. De eerste twee weken waren vrij zwaar. Ik was voornamelijk bezig met het redden van onze boten en het graven van greppels rondom de bures. Een van onze boten was in de storm s nachts losgeslagen. Uiteindelijk kwamen ze ons vertellen dat de boot naar het meest Zuidelijke punt, helemaal achterin de lagoon, van Gau was gedreven. Tussendoor moesten de vrijwilligers worden opgeleid. Naast duiktraining en het leren van vissen, invertebraten, algen en benthic forms doen de vrijwilligers elke dag camp duties. Deze bestaan uit koken vegen etc. Op zondag kookte de staff altijd en door de week hielpen we uiteraard ook mee. Sommige vrijwilligers kwamen vers uit de luiers. Rijst koken was al een hele grote stap voor een aantal. Omdat we alles Fiji style doen op Naviavia en dus ook koken op een open vuur, was camp duty erg zwaar in het begin van de phase. Al het hout was doorweekt en het maken van pancakes 's morgens was bijna onmogelijk. Dus wat doen de Engelsen dan; fucking porridge.

Tijdens het hoogtepunt van de cycloon leek het ons verstandig om te schuilen in het nabijgelegen dorp Somosomo. De boten konden daar in de rivier veilig geankerd worden en wij hadden eindelijk een echt waterdicht dak boven ons hoofd. Het eten was zoals altijd super in Somosomo. Casava, fish, Taro leefs (lijkt op spinazi), curry. Ook waren er volop Kava sessions (dat licht narcotische slootwater) en andere feestelijkheden. In Fiji vieren ze namelijk zes weken lang Kerst en oud en nieuw. Als je niet oppaste dan werd je je arm gegrepen en als dat gebeurde dan moest je het water in onder luid gebrul van alle omstanders "Bula!!!! happy new year!!" en daar ging er weer een het water in. Zit smeren elkaar ook continu in met talkpoeder. Erg grappig gezicht alle kerels stoned/dronken van de grog (zo noemen ze kava ook) en witte poeder vlekken in het gezicht. De jongens in Somosomo mogen in deze periode met de bambo guns spelen. De bambo wordt uitgehold aan een kant en achterin wordt bovenop een klein gat gemaakt voor het aansteken van de brandstof. Man o man dat geeft me toch een knal, niet normaal. Ik stond voor bovenstaande foto iets te dichtbij. Ik zal die jongens daar eens een paar oordoppen aanmeten.
Ons verblijf in Somosomo was heel erg bijzonder. De mensen zijn erg gastvrij en vriendelijk, de deur staat altijd open. Iedereen die langsloopt wordt uitgenodigd voor ontbijt, lunch, thee, of avondeten. Toen het weer eindelijk opklaarde waren we blij dat we weer aan het werk konden maar tegelijkertijd ook droevig omdat we niet langer in het dorp konden blijven.

Het werk was erg goed. Naast alle surveys (zeegras, reef, mangroves) hebben Emma en ik workshops gehouden in alle dorpen waar wij onderzoek doen. Frontier is al drie jaar op Gau maar er is erg weinig contact geweest met de lokale bevolking buiten de twee dichtsbijzijnde dorpen Somosomo en Nawaikama. We zijn overal met open armen onthaald en inhoudelijk was het een groot succes. In Levuka werden we direct uitgenodigd om samen met hun mangroves te planten om erosie van de kust tegen te gaan en de waterkwaliteit daar te verbeteren.
De workshops waren vooral om onszelf aan de dorpen voor te stellen en te vertellen wat we nou precies doen. Ik werk nu niet meer voor Frontier, maar Emma heeft nog eens zes maanden voor de boeg. Zij gaat nu de workshops uitbouwen en nog meer samenwerken met de mensen waar het uiteindelijke allemaal om gaat.

Zeer binnenkort volgen onderwaterfoto's. De afgelopen periode was het weer erg mooi met veel turtles, haaien en manta's. Ook twee voor Frontier nieuwe duiksites verkend; Jim's alley en anthias avenue. In de afgelopen drie jaar heeft niemand bij Frontier de moeite genomen om de coordinaten van deze sites te achterhalen. Toen ik de staff van de duikboot NAIA in Somosomo zag op een dag aarzelde ik niet en vroeg om de Coordinaten van Jim's alley. Niet alleen kreeg ik die met veel plezier, we werden uitgenodigd op de boot en kregen zoet water showers, chocola, cola (koud!!) warm eten. Bij vertrek kregen we nog een hele bootlading eten mee voor de rest van het kamp (bevroren kippen, brood, boter enz) ... was een van de beste dagen van mijn leven hehe. Ze hadden waarschijnlijk medelijden met ons en we zagen er ook nogal haveloos uit. Ik met dikke baard en smerige zwembroek aan.

Ok binnenkort meer nieuws.

dinsdag 17 maart 2009

NZ zuideiland December 2008

Franz Joseph Glacier
Milford Sound
Arthurs pass
The fellowship of Souchoux

Met kerst en oud/nieuw was ik op het Zuideiland van Nieuw Zeeland voor een roadtrip met Brice, Matthieu en zijn broer Come. De start was in Christchurch met rode wijn en lekkere franse kaas die Come mee had genomen vanuit Frankrijk. Hoe hij dat door de douane heeft gekregen is me nog steeds een raadsel. Maar het was een lekker begin en vol goede moed vertrokken we de volgende dag naar Arthurs Pass in de NZ Alpen. Gelukkig zat het weer mee, want we hadden alleen de Fiji kleren mee. Geen regenkleding, jas, sokken enz enz. hehe We waren zo slecht voorbereid op de trip, maar dat was tegelijkertijd ook de charme. Een berg van 1000 meter beklimmen op afgetrapte sneakers, boterham met pindakaas voor lunch halfverwege haha. Dat heeft ons er niet van weerhouden om de top van Arthurs pass te bereiken. Op de top een fantastisch 360 graden uitzicht over gletsjers en besneeuwde bergtoppen, het contrast met Fiji kan niet scherper zijn dan dit lijkt me. Het klinkt raar, maar op de top ontmoeten we een groep inheemse papegaaien (toch gelijkenissen met Fiji!) 'Kea'.

Na Arthurs pass hebben we de Franz Joseph en Fox gletsjers bezocht. Fantastisch zie foto. Ook daar weer een zware wandeltocht gemaakt. De eerste zat nog in de benen waardoor het moeilijker werd op de steeds meer afgetrapte sneakers.
De trip ging vervolgens naar Queenstown voor een warme douche en goed eten om vervolgens door te gaan naar het verwachtte hoogtepunt: Milford sound. Helaas erg slecht weer toen we daar aankwamen. Toch was het erg speciaal zoals je op de foto wel zien. Erg indrukwekkende natuur.

Met oud en nieuw weer terug in Queenstown voor de nodig borrels en omhelzingen en om afscheid te nemen van Come. Hij vloog eerder dan ons weer terug naar France. Matthieu, Brice en ik hebben daarna nog Mt Cook bezocht (hoogste berg) en na een korte stop langs de Oostkust weer terug naar Christchurch. Al met al een top kerstvakantie. Wel blij om weer terug te zijn in Fiji. Nieuw zeeland is te koud en heeft te veel regels.

Begin Juni vlieg ik naar het Noordeiland van NZ voor vier weken. Schijnt ook erg mooi te zijn. Bruce en Gwenn van het resort op Gau hebben daar ergens een huis (vlakbij bay of islands). Ik kan daar gratis verblijven en van daaruit duiken maken en Maori cultuur snuiven. Belooft dus ook weer een mooie tijd te worden.